Dag 2 / Etappe 2 - Head first
Behendig hadden we 12 matjes in de ruimte weten te proppen. Het waren de geluiden van een paar gouden klassieke hitjes van Radio 10 gold die voor het eerst door de woonkamer van ons onderdak galmden. Voor vandaag was regen en onweer voorspeld. Terwijl we verstrooid door de vroege ochtend in onze ogen wreven en een glimp tussen de gordijnen probeerden mee te krijgen werden we vrolijk verrast door een half bewolkte lucht. En vrolijk verrast dat Suus vandaag jarig is - bijna vergeten!
We hadden door dat we nog even van zo’n luxe ontbijt moesten genieten, maar om 7.20 was het tijd om op te zadelen. De lichte verzuurde beentjes opgelapt voor de eerste kilometers met het team. En speciaal voor @markt9 @orw11 en @flamingo deden we een groot schepje bovenop de gemiddelde snelheid van gisteren. Vandaag iets meer dan 150 kilometer op het programma.
Langs de Nederlandse-Duitse grens lijkt het speciaal ingericht voor fietsers. Behendig manoevreerden we tussen de weilanden recht tegen het Duitse grensbord aan. Nog nooit zo blij met een verkeersbord werden selfies op Social Media gestort. We zijn de grens over! En een wenselijker welkom kunnen we ons niet voorstellen dan een feestelijke onthaal van onze favieriete gastvrouwen- en heren uit de volgauto. De vergesmeerde broodjes en zelfgemaakte mueslirepen van de moeder van Eem werden op het eerste parkeerterrein geserveerd.
De eerste kilometers in Duitsland zijn meteen even wennen. Wegen zijn geasfalteerd maar niet ingericht op de manier waarop wij het asfalt murderen. En dat werd bestraft. Op 104 kilometer was het Hans die overmeesterd werd door zijn Vlugge Japie (ontbijtkoek). Keihard getackeld door een boomstronk die zich door het asfalt had genesteld hoorde ik een keihard vervelend geluid van achteren - zo eentje die je als fietser niet graag hoort. Gegil, gescheld en geschaafd ijzer. Acrobatisch lagen drie man op de grond op het fietspad toen ik naar achteren keek. Onze eerste valpartij willen we graag inlijsten - gelukkig kwam iedereen er goed vanaf.
De stad Keulen hebben we niet echt goed kunnen bewonderen, maar hartelijk werden we ontvangen door de hele straat waar we logeerden. Het was duidelijk een happening want veel mensen waren opgetrommeld. Melanie, ontzettend bedankt voor jouw gastvrijheid! Na een Kartoffelpizza zijn we ons bed ingedoken. Zo’n stuk fietsen hakt er toch in.
