Dag 3 / Etappe 3 - Tegen de stroom in
Nieuwsgierig kwam iedereen uit de typisch Duitse straat ons uitzwaaien vroeg in de ochtend. Het moet er ook bijzonder uitzien, zeven wielren fietsen die opeens van achter het hek van de tuin van de overbuurvrouw vandaan komen. Melanie - onze gastvrouw, vertrekt vandaag naar Rio met het vliegtuig, maar excuseerde zich alsnog omdat ze later wakker was geworden dan wij. Voor iedereen heeft ze uitgebreid eieren staan bakken, en we waren verplicht om de door haar collega gemaakte frambozenjam te proeven. We hadden het weer getroffen hoor.
Op de fiets eerst Keulen door. In de stad zijn wel fietspaden, maar die moeten we op de meeste plekken delen met Duitse forenzen die rennen die in snelpas nog de bus te proberen halen. Om elkaar in peloton te waarschuwen gebruiken we allerlei bekende fietserstermen zoals stop, rood, voor, achter, links, vrij, los, etc en regelmatig zien we elkaar handgebaren maken om te waarschuwen voor putten, hobbels of stoepranden in de weg. In grote steden, zoals Keulen, krijsen we de ene na de andere fietskreet over de straten, wat voor sommige van ons team misschien wel een verklaring is waarom ze geen fietsbel op hun fiets gebruiken - keurig volgens fietsetiquette.
Opeens en voor het eerst was de Rijn zichtbaar. Kronkelend met de snel stromende rivier mee was een perfect geasfalteerd pad neergelegd voor gekken zoals wij. Soepel fietsten we langs de op volle kracht tegen de stroom in vechtende binnenvaartsschepen op het water. Met het eerste uitzicht op heuvels en aan de overkant kerkjes en oude stadjes trapten we met een hoge snelheid richting de lunchplek.
En daar zaten ze hoor, op een kleine golfbreker in de Rijn. De volgauto had een perfecte plaats uitgezocht voor bananen, wafels en water refill. Noah en Julius hadden zelfs al een duik genomen in het koude bergwater. Allemaal bijgepraat over de slaapplekken - Melanie had ons allemaal verdeeld bij haar buren - en het salami avontuur van Euchenie van vanochtend wierpen we onzelf weer de fiets op. Nog 45 kilometer.
Langs de Rijn was het eigenlijk een rechte weg tot onze eindbestemming - een luxe camping aan het water. Onze eerste test in de techniek over het uitstallen van ons tentenkamp. De bus is eigenlijk nooit efficient genoeg ingericht volgens ons, dus het is de kunst om zo snel mogelijk alle spullen uit de achterbak te dumpen. En na uitgebreid uitgelachen - gelukkig ook geholpen - door de mede kampeerders zaten we op ons zelfgemaakte binnenplaatsje omringd door tenten middenop de kamping.
