Dag 12 / Etappe 10
Veel van ons slapen door de warmte met de tentflap open. Dat is niet alleen lekker fris, maar helpt ook om makkelijker op te staan door het ochtendzonlicht. Vanochtend hebben we voor de laatste keer in Duitsland ontbeten, onze banden opgepompt, en onszelf volgeladen met extra mueslirepen en suikerwafels.
Kronkelend met de Donau mee werden kilometers aan onze reis toegevoegd. Een Duitse politieauto, patrouillerend aan de Oostenrijkse landsgrens, benadrukte dat we zojuist een nieuw land konden toevoegen aan het dagboek. Vriendelijk hebben de agenten een groepsfoto van ons gemaakt.
Ookal spreken inwoners van Oostenrijk net als in Duitsland gewoon Duits, heeft het land een geheel andere sfeer. Rustige dorpjes, bergen rondom de Donau en door bos overdekte fietspaden en het helder blauwe water van de rivier heeft iets sprookjesachtig. De perfect aangegeven fietspaden wezen al snel naar de overkant van de rivier. De oversteek zou moeten lukken met een van de kleine veerbootjes die rustig wachtend aan de oevers aangemeerd waren. Nergens in Oostenrijk accepteerd men betalingen met de pinpas, en we konden verwachten dat we het oude vrouwtje dat ons naar de overkant zou brengen bij deze cultuur zou aansluiten. Gelukkig heeft Domi ons uit de brand geholpen. De vrouw dacht eerst dat we hartspecialisten waren, toen technische studenten maar uiteindelijk begreep ze ons doel van de tocht.
De camping lag gelegen aan een groot meer, waar we na de lange warme tocht met al het plezier indoken. Ondertussen waren Hans en Domi weer een nieuwe partytent aan het zoeken om ons onder te verschuilen voor de zon. Maar het kwam te laat. We waren al gewaarschuwd, maar donkere onweerswolken bedenkten in een snel tempo onze locatie. Toen een klein wervelwindje onze net aangemaakte BBQs bijna omver waaide zijn we gaan rennen. Als mieren zorgden we dat al onze spullen en tenten zo droog mogelijk zouden blijven. De BBQ hebben we vervolgens bij de WC hokjes doorgezet. De regen was een goed excuus om al snel onze tenten in te duiken en ‘per ongeluk’ in slaap te vallen.
