Oceans41

Dag 13 (989,3 – 1082,3 km)

Je moet je voorstellen dat de dromen nu inmiddels over fietsen en niets anders dan fietsen gaan. Dat van het hart hebbende dan nu dag 13. De avond van te voren was besloten om uit te slapen dus daar genoten wij dan ook van met volle teugen. Uitslapen heeft bij deze trip alleen een hele andere betekenis en in dit geval wordt er dan ook acht uur mee bedoeld. De mannen daalden af naar de zee om een frisse ochtend duik te nemen. Met een Aziatisch ontbijt vervolgden wij onze trip naar Halmstad. Isabel haar Achillespees leek weer de oude te zijn en met Hanna dit keer verantwoordelijk voor de navigatie waren de rollen even omgedraaid. Meiden op kop en de jongens er achteraan. De start viel zwaar, maar na de eerste pauze kwamen de benen dan toch op gang en trok Hanna ons eerst door het binnenland en daarna via de kust naar het noorden. Op een bepaald moment kwam een klein peloton van semiprofessionele wielrenners langs gesjeesd. Sicco en Floris gingen erachteraan en haakten aan in het treintje bij deze ervaren mannen. Euforisch voegden zij zich weer bij de rest van de groep 300 meter verder en probeerden hetzelfde treintje te organiseren. Na wat heen en weer gediscussieer over wie waar, welke signalen en hoe zo strak mogelijk in iemands wiel te rijden vertrok de trein. Een paar pogingen verder werd met een snelheid van 40 km/h door het bos getoerd alsof het niets was. Helaas lieten de bochten en smalle paden het niet toe deze langer in stand te houden, maar dit was het bewijs dat we het in ons hadden. Met dit goede gevoel kwamen wij aan op de massa touristen camping. Hanna en Isabel wezen eerst nog een lokale surfer af voordat wij neerplofte op het strand met de bezemwagen ploeg.

Dag 14 (1082,3 – 1172,7 km)

Het zou een wat kortere fietsdag worden van 70 km. De precieze kilometers waren onbekend omdat dit de dag zou worden dat we dan eindelijk wild zouden gaan kamperen. Dit leverde bijna paniekerige spanning op bij de meiden die drie dubbel hun mobiel en powerbanks oplaadden. Bij vertrek kwamen er enkele schamele druppels uit de hemel vallen, waardoor velen besloten het zekere voor het onzekere te nemen en de fel fluorescerende jasjes aan te trekken. Floris maakt van hun een foto voor Instagram, iedereen weer blij. Totdat de regen twee minuten later stopt. Losers! Rustig toerden we tussen de maisvelden door (waar ze meer dan genoeg van hebben hier blijkbaar) naar de afgesproken plek voor lunch bij Varberg in de haven. De bezemwagen ging op stap om een plek te zoeken waar wij het best wild konden kamperen. Als Robinson Crusoë gingen ze op pad om een survival plek te zoeken waar wij onze Bear Grills talenten zouden laten zien later die avond. Alle elementen moesten of aanwezig zijn of gemaakt kunnen worden. Na even zoeken kregen wij een GPS locatie door in de buurt van het dorpje Säm met een aangrenzend meertje genaamd Sambosjön. Honderd-en-een positieve bijvoeglijke naamwoorden werden vuilgemaakt over de Wild Disney achtige setting die ze hadden aangetroffen. Snel weer in klikken in de pedalen en in rap tempo naar bestemming. Hier troffen wij de bezemboys aan die met een glimlach van oor tot oor hun nieuwe hengel aan het uitproberen waren. Vol trots presenteerde Ruben de hengel aan de fietsers en binnen de kortste keren was het raak. Hengel at the vis was een feit. Helaas scheen een niet eetbare versie van die dingen schijnt ook te bestaan dus deze werd snel weer bij z’n onderwater vrienden gevoegd. Geen vis op de BBQ vanavond dus.

Dag 15 (1172,7 - 1252,9 km)

BEZEMWAGEN TAKING OVER!!! Vandaag een blog vanaf de andere kant. Leuk allemaal hoor, dat gebrabbel over dat fietsen, maar er gebeurt natuurlijk veel meer dan dat. Want even he, wie ruimt elke dag die tenten op?? Wie loopt er nog even een rondje over het terrein met een vuilniszak? (of 3) (Mees en Ruben) Wie pakken elke dag die bussen in, met die super elegante charmante totaaal niet zware bakken? Niemand anders dan DE BEZEMWAGEN!!!! (Wat we overigens met liefde doen, hoor.) Behalve deze dag. Deze dag was anders dan andere dagen. We werden wakker rond 10:00 uur, we mochten vandaag onwijs uitslapen. Floris had de overblijfselen van de avond ervoor al opgeruimd (Thanks Ol). Wildkamperen zou alles worden wat we ervan verwachtten: vissen vangen, op de barbecue gooien, marshmallows maken in een zelfgemaakt kampvuur en misschien zelfs wel een eekhoorn vangen zodat we die de rest van de reis konden meenemen als huisdier. Het uiteindelijke resultaat: Niets met vuur kunnen doen omdat anders heel Zweden was weg gefikt en 11 pizza’s halen bij de plaatselijke pizzaboer omdat we ineens geen gas meer hadden. (Welgeteld 3 km van onze heuse wildkampeer plek.) Het mocht de pret niet drukken, want de avond was uiteindelijk heel gezellig.

Genietend van het mooie uitzicht in de ongerepte wildernis van Zweden werden we rustig wakker. Totdat deze rust woest werd verstoord door de eigenaar van het terrein, met de vraag of we niet even weg konden gaan, so much voor wildcamping. We beloofden zo snel mogelijk het tentenkamp af te breken, dus na het inpakken van de bus vertrokken onze toppers op de fiets. Tot het grote verdriet van M@rl0uk konden we helaas nog niet vertrekken, want er moest natuurlijk nog twee uur gevist worden. Na twee uur hengelwerpen en twee vissen later, vertrokken ook wij. Op naar Göteborg, met goeie moed. Althans, dat dachten we, maar niets bleek minder waar. In plaats van gezellig snoepjes eten, en ‘ik-zie-ik-zie-wat-jij-niet-ziet” spelen, ging deze autorit voornamelijk over het schelden op andere automobilisten en het geklaag over het niet hebben van koffie. Daar moest zo snel mogelijk iets aan veranderd worden. Gelukkig naderde Göteborg en aangezien we tóch nog op de fietsers moesten wachten (claassssiicccc) pakten wij deze kans om de stad een beetje te gaan verkennen. (lees, zo snel mogelijk te gaan eten om de hangry people onder ons ((M@rl0uk) tevreden te stellen.) Positief verbaast waren wij om het episch centrum te verkennen en na de koffie kon onze dag al helemaal niet meer stuk. Met een goed humeur waren wij er klaar voor om onze lieve, lieve fietsers te ontvangen in de Airb&b. Tijd voor een rustdag!