Op naar SWEXIT
Dag 20 (Rustdag)
Om de benen te ontzien op deze uiterst warme dag werd besloten het meer op te gaan per kajak. Aangezien de camping niet aan onze vraag kon voldoen werden de kajaks aangevuld met subs, om toch maar even voor die core stability te gaan op je vrije daggie. Dit klinkt erg stoer maar na gezien hebbende wat ik heb gezien valt dat toch best mee. Als verzopen katten probeerde de desbetreffende personen zich de subs eigen te maken. Je kan niet overal goed in zijn natuurlijk. Uit gepeddeld begaven wij ons terug naar de camping waar iedereen op z’n matje ging liggen schuilend voor de zon. Nog geen vijftien minuten later waren alle ogen gesloten en sliep iedereen de uren bij die nodig waren om bij te komen van de 1500 km die al in de benen zaten en misschien ook onbewust ter voorbereiding voor de ongeveer 700 km die er nog aan zouden komen. Herrezen uit dromenland werd de pasta in de olijfolie en de ketting in de race olie gezet. Ready voor wat drie zware dagen zouden worden. Zowel in afstand als in hoogtemeters.
Dag 21 (1582,2 – 1738,2 km)
Er wordt afgesproken de kilometerstand niet te vertellen, zodat alleen Sicco deze weet. Dit is niet de eerste keer overigens. Deze tactiek wordt vaker toegepast om de mentale strijdt te verminderen. We zouden deze dag 156 km fietsen met 1243 hoogtemeters. VERKLAPT! Ondanks dat men tegen deze dag op keek en de beentjes in de ochtend nog licht tegenstribbelden komen we toch goed op gang. We toeren over de boerenweggetjes heen en de hoogtemeters lijken heel fijn verdeeld te zijn over het glooiende landschap. Precies op het moment dat de spieren beginnen aan te geven dat een pauze wel op z’n plaats zou zijn staat daar opeen de bezemwagen geparkeerd langs een meer. De tuna sandwiches staan al klaar (many thanks Marlouk!). De mannen waren weer eens vissen, een sport waarvan Marlouk na deze vakantie de naam niet eens meer wil horen. Met enigszins volgelopen benen stappen wij weer op en ondanks dat we besluiten langzaam weer op te starten, komt de groep toch op grote snelheid. De lunch plek was op 100 km dus die laatste kilometers moeten ook nog wel even kunnen. Het tempo licht hoog en tegen de tijd dat we bij het dorpje aankomen heeft iedereen zichzelf leeg gefietst. Net te vroeg blijkbaar. Een fout in de route levert ons een extra vijf kilometer op met zoveel hoogtemeters dat iedereen de moed in de schoenen zinkt. Met horten en stoten maken wij deze laatste af en ploffen in het gras van de stilste en leegste camping die we ooit hebben gezien in de buurt van Örebro. Het is de laatste avond van Ruben, die midden in de nacht naar het vliegveld zal worden gereden door Mees. Ruben, voor deze trip nog een onbekende voor velen, is voor ons een onmisbare schakel gebleken. De goede man wist overal alles vanaf. Je kon het zo gek niet bedenken of Ruben had er een trucje voor. Ook over fietsen bezat hij de grootste kennis wat vaak van pas kwam. Ruben al missende duiken wij weer onze tenten in.
Dag 22 (1738,2 – 1870,2 km)
Ruben miste voor het eerst in de ochtend, dus wij probeerde zo veel als mogelijk voor Ruub te compenseren. Toen de tenten opgeruimd waren vertrokken wij. De steile helling af dit keer. Na 100 meter moest echter gekeerd worden om de buitenband van Floris te vervangen. Hij had de dag ervoor ook al zijn binnenband vervangen en daarom op drie bar verder moeten fietsen. Nu bleek dat dit niet de oorzaak van het probleem was. De buitenband had een tik gekregen en moest eraf. Nog geen vijf minuten later kwam Isabel het zelfde fenomeen bij haar fiets tegen en ook hier moest de buitenband vervangen worden. Ik durf bijna voor een Guinness Book of Records record snelheid banden verwisselen te gaan inmiddels. De dag heeft minder stijging (725 hoogtemeters) en minder kilometers (132 km) in petto dan de vorige dag en dan de dag erna zou hebben. Desalniettemin is het een van de langste en zwaarste dagen van de trip. De klimmetjes van de dag ervoor zijn duidelijk voelbaar maar dat lijkt niemand heel erg te vertragen. Zonder al te veel problemen komen we aan op onze eind locatie voor die dag. De bezemwagen staff ligt heerlijk achterover aan het zwembad bij de camping. De volgende dag wordt voorbereid door een enorme pasta voor te schotelen en de avond wordt afgesloten met meerdere spellen Weerwolven.
Dag 23 (1870,2 – 2006,4 km)
Met de Zweedse hoofdstad in het vooruitzicht vertrokken wij tegen negenen in de ochtend. Het zweet brak ons wederom weer uit voordat we überhaupt vertrokken waren. De locals geven ook aan dat dit een ongebruikelijk warme zomer is. Keerzijde is het natuurlijk wel Scandinavië dus we hadden het slechter kunnen treffen. Dit typende besef ik hoe lekker Hollands het weer is dat ik me linksom of rechtsom toch weer over het weer aan het beklagen ben. Enfin. We gaan door. Het begon met grote stukken langs de snelweg, dus het express treintje langs de vluchtstrook werd gevormd. Hoewel het soms lekker is om je gedachten op nul te zetten en simpelweg te fietsen, waar dit fijne stukken voor zijn, wordt je soms wakker uit je autopilot van het getoeter van een bange Zweed die langsrijdt. Op een of andere manier lijkt het voor automobilisten enger dan voor ons om daar te fietsen. Ons is trouwens opgevallen dat de Zweed een voorliefde heeft voor oldtimers en dan eigenlijk alleen de Amerikaanse. Vooral de Ford Mustang lijkt er populair bij de bevolking, die voor de buitenstaander juist zo Volvo gek lijken. So far voor de Zweedse trots. Misschien wel Volvo na Saab. We stoppen bij een lunch tent die de GPS aan ons aangeeft. Deze blijkt een militair museum te zijn. Het loopt geen storm dus we pakken de enige tafel in de schaduw. De gesprekken worden al snel bepaald door de locatie waar we ons bevinden. We vervolgen de 136 km durende dag en langzaam komen de 1160 hoogtemeters om de hoek kijken. Vooral lange klimmetjes van lagere procenten gaan onder ons door, maar naarmate we in de buurt van Stockholm komen worden deze korter en venijniger. De laatste klim is vlak voor aankomst en heeft zelfs een Keutenberg (van de Amstel Gold Race) achtig profiel. Eenmaal boven kijken we uit over het water en de bebouwde kom van onze bestemming. Dit beloofd veel goeds!
